Terug naar normaal?
Door Jeroen den Uyl 10 augustus 2021
De zomer van liefde. Een zomer waarin we op enig moment zelfs weer echt op vakantie mogen, zonder mondkapjes in restaurants en dansgelegenheden! We keren terug naar kantoor, we gaan weer reizen! En dus ook met files als vanouds en vliegtuigen in de lucht. Het gevoel bekruipt me dat we met Corona weinig zijn opgeschoten. Wat hebben we er van geleerd? En wat willen we dan in ons dagelijkse leven veranderen? Of wat hebben we al veranderd?
Ik zelf ervaar een grote verandering. Corona wás die kanarie in de kolenmijn voor mij. Dat ik zoveel afspraken met mensen maakte, en die gesprekken te onbewust voerde. Dat is van hot naar her reisde. Dat ik veel te weinig tijd nam voor reflectie. Dat dat anders kan. Corona bood me de kans dat in te zien en het anders te doen.
En het liet me ook zien dat de natuur onverbiddelijk is en mij eigenlijk vraagt: ‘Doe eens rustig aan, een voetafdruk minder graag!’.
Dat zijn concrete aanwijzingen die nu nog steeds voor mij gelden. Ik reis minder, koop geen voedsel meer van buiten Europa, heb geen auto meer en spreek veel bewuster af. En dus ook nu het weer aantrekt. En het doet me dan ook pijn als ik de files zie en de grote aantallen vakantiereizen. Ik ben toch niet de enige die deze inzichten had, of gaan we ondanks de inzichten verder met ons leven als voor Corona?
Als ik in mijn omgeving rondvraag en als ik goed kijk , zie ik ook dat de inzichten bij anderen een gedragsverandering hebben opgeleverd. Daar werkt Corona best vaak door. Maar misschien is de verlokking ‘terug te springen’ wel groter en is het dus ook belangrijker er meer en vaker bij stil te staan. Een jaarlijkse Corona dag, om te herinneren wat Corona écht betekent.
Corona is een signaal in een kanteltijd. Een symptoom van een veel grotere verandering. In sociale zin, dat we de tweedeling niet meer willen accepteren, dat we studenten niet met studieschulden willen belasten, dat we een menselijke overheid willen, dat we direct contact waarderen in plaats van bots. En fysiek dat we het echt kunnen waarnemen dat het klimaat op tilt staat, met bosbranden, met ongekende weerstemperaturen, met honger, met door klimaat opgedrongen migratie en oorlogen om schaarse middelen.
Dat realiseren is een ding, er naar handelen is dus twee. Het hoofd, het hart en onze handen zijn niet altijd één. Hoe kan je werkelijk beseffen wat de werkelijkheid van je vraagt, hoe kan je connectie maken met de issues en wat doen die met jou, met hoe je handelt en handelde en wilt handelen en wat ga je dan werkelijk doen?
In ‘Corona en jij?’ (15 sept is de eerstvolgende) stellen we deze vragen met elkaar. Want samen aan deze vragen werken, stimuleert. Het maakt de lessen en de inzichten nog waarachtiger.