Autonoom verbonden in liefde
Door Jeroen den Uyl 2 augustus 2021
We worden gedragen door de verbindingen die we scheppen met anderen. Dat werd me laatst weer duidelijk tijdens de trainingsdag Stap IN die ik begeleidde. In deze training laten de deelnemers elk drie bronnen zien. De bronnen waaruit ze putten. Als je het even niet weet of het tegenzit.
Een deelneemster liet een fotoboekje zien van haar drie vriendinnen met wie ze in het leven toppen en dalen delen. Als er iets is, zij zijn er voor haar en andersom. Op trouwerijen en begrafenissen en alles ertussen. Een stevig netwerk van vier mensen, die zich verbinden weten. Ze lopen elkaar niet voor de voeten, maar ze zijn er als het nodig is. Het is in het dagelijks leven onzichtbaar, en toch is het er
Dat gebeurt in kleine momenten, in de winkel met de verkoper, een wildvreemde op straat als je een klein praatje maakt. Met je collega’s natuurlijk ook. In de samenwerking, in je team daar is het duidelijk. Het lijkt zo functioneel dat samenwerken. Van afspraken naar actielijsten en leads, maar daarachter gaan relaties schuil. Het is het goud van de samenwerking, van de organisatie en van jezelf. Want je bent alleen autonoom doordat je verbonden bent.
En natuurlijk ben je alleen van waarde in de relatie als je zelf kenbaar, authentiek en daarin dus autonoom bent. Iemand die gekend kan worden.
Op deze manier bezien is het leven een voortdurende wandeling tussen je eigen autonomie en de relatie met de ander. De een kan niet zonder de ander.
Het beeld van een wandeling doet me denken aan een lezing die ik meemaakte van Adam Kahane die het boek schreef ‘Power and love for social change’.
Hij bracht de twee-eenheid van power en love naar voren als een labiel evenwicht wat we doen in het lopen. We zetten steeds een stap naar voren, brengen ons gewicht op dat been en zetten dan weer af om vrij te komen en in een vrije ruimte het andere been een stap te laten zetten en dat in een permanente cyclus.
